Balkan Anarchist Bookfair 2023 – Ljubljana

Αναδημοσίευση από το blog του BAB2023:

20 χρόνια Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου: Πάνω από τα τείχη του εθνικισμού και του πολέμου!

Σας ανακοινώνουμε με μεγάλη χαρά ότι το επόμενο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου (Balkan Anarchist Bookfair – BAB) θα πραγματοποιηθεί από τις 7 έως τις 9 Ιουλίου 2023 στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Αυτή η απόφαση ελήφθη από τη γενική συνέλευση του τελευταίου BAB που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 24 και 26 Ιουνίου 2022 στο Cluj της Ρουμανίας (μπορείτε να διαβάσετε την τελική κοινή ανακοίνωση της συνέλευσης των συμμετεχόντων/ουσών του φεστιβάλ εδώ).

Τον Ιούλιο του 2023, όταν θα πραγματοποιηθεί το 15ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου, θα συμπληρωθούν επίσης επίσης 20 χρόνια από την έναρξή του καθώς το πρώτο BAB έλαβε χώρα στη Λιουμπλιάνα το 2003. Στη συνέχεια το φεστιβάλ ταξίδεψε σε όλα τα Βαλκάνια (στις γεωγραφίες της Κροατίας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Δημ. της Μακεδονίας, της Ελλάδας, της Ρουμανίας) και τώρα επιστρέφει ξανά στην πόλη μας, μετά το 2013 που το είχαμε επίσης φιλοξενήσει.

Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την επέτειο ως ευκαιρία για να οργανώσουμε μια δυναμική διεθνή αναρχική συνάντηση – όπου θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σημαντικά ζητήματα της εποχής μας με συλλογικό τρόπο και με προοπτική μελλοντικής οργάνωσης και αγώνα. Για εμάς, η ιδέα του BAB δεν αφορούσε ποτέ μόνο τα βιβλία. Πάντα το αντιλαμβανόμασταν ως εργαλείο για την ενίσχυση των ομάδων, των οργανώσεων, των σχέσεων και των δικτύων μας σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, ως έναν χώρο όπου ανταλλάσσουμε τις ιδέες μας, τις αναλύσεις και τα σχέδιά μας και επίσης φέρνουμε σε επαφή τις πρακτικές μας, τα μοντέλα οργάνωσης και τις εμπειρίες αγώνα, τη συμμετοχή μας στα κοινωνικά κινήματα και το μπόλιασμα των ιδεών μας σε αυτά. Όλα αυτά με την πρόθεση να διαμορφώσουμε ουσιαστικές προτάσεις για μελλοντικές κοινές δράσεις που να μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κινήματα και οι κοινωνίες μας στο πλαίσιο τόσο της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας όσο και του επαναστατικού δυναμικού για την ανατροπή της.

Η τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο επιβεβαιώνει δυστυχώς τις παλιότερές μας αναλύσεις από το παρελθόν και προσδίδει στην πολιτική μας ατζέντα για ριζικές κοινωνικές αλλαγές μια ακόμη μεγαλύτερη επιτακτικόητα για το μέλλον. Είναι σαφές ότι το καπιταλιστικό σύστημα –που βασίζεται στην υποδούλωση, την εκμετάλλευση και την κυριαρχία σε συνοχή με άλλες καταπιέσεις όπως ο ρατσισμός και οι εθνικισμοί, η πατριαρχία και ο σεξισμός– καταστρέφει τις ζωές μας, τις κοινωνίες μας και το περιβάλλον. Όλες οι πρόσφατες κρίσεις, η συνεχής εντατικοποίηση της επίθεσης του κεφαλαίου κατά των λαϊκών τάξεων, η όξυνση της αστυνομικής καταστολής και της κρατικής βίας και τέλος η στρατιωτικοποίηση και ο πόλεμος επιβεβαιώνουν τη δήλωσή μας ότι ο καπιταλισμός είναι κρίση. Είναι σαφές ότι τα προνόμια των κυρίαρχων τάξεων, η καταναγκαστική διανομή του κοινού πλούτου, οι υπάρχουσες ιεραρχίες και το ίδιο το σύστημα μπορούν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν μόνο μέσω της ωμής επιβολής και της βίας. Από αυτό μπορούμε εύκολα να επεκτείνουμε την προηγούμενη δήλωσή μας προσθέτοντας ότι ο καπιταλισμός είναι πόλεμος.

Τα Βαλκάνια, με την ιδιαίτερη ιστορία τους, δεν αποτελούν εξαίρεση. Βίωσαν όλη τη βαρβαρότητα του πολέμου, του εθνικισμού και της μετάβασης στην καπιταλιστική οικονομία στην πρώην Γιουγκοσλαβία, εξαναγκάστηκαν να γίνουν εργαστήριο πειραματισμών νεοφιλελεύθερων πολιτικών (που βιώθηκαν με πιο εμφανή τρόπο στην εποχή της οικονομικής κρίσης από το 2008 έως το 2012 στην Ελλάδα), βιώνουν τώρα τα θανατηφόρα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής και συνοριακής πολιτικής, ενώ συγχρόνως αντιμετωπίζουν την αποσύνθεση της κοινωνίας με την αλλοτρίωση και την εξατομίκευση να εκφράζονται με ακραίους τρόπους μέσω πρακτικών κοινωνικού κανιβαλισμού.

Μπορούμε να δούμε διαφορετικές στάσεις εναντίωσης σε αυτήν την πραγματικότητα: από την αντιδραστική άνοδο της λαϊκιστικής, εθνικιστικής, φασιστικής ακροδεξιάς, τα συνεχή ξεσπάσματα ταραχών σε όλες τις γωνιές του κόσμου, τα αποσπασματικά και διάχυτα κινήματα στους δρόμους που τροφοδοτούνται από την πλήρη δυσπιστία στην πολιτική εκπροσώπηση και τους κρατικούς θεσμούς έως προοδευτικές επαναστατικές στιγμές όπως αυτές της συνεχιζόμενης εξέγερσης στο Ιράν ή της κοινωνικής επαναστατικής διαδικασίας στο Κουρδιστάν. Το αναρχικό κίνημα προσπαθεί να παρέμβει όχι μόνο στις προαναφερθείσες λαϊκές αντιδράσεις στις καπιταλιστικές κρίσεις αλλά και στην κοινωνική πραγματικότητα γενικότερα. Οι δικές μας αναλύσεις και διατυπώσεις είναι τα θεμέλια των πολιτικών μας κινητοποιήσεων και δραστηριοτήτων σε χώρους όπου μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν – στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές μας. Συμμετέχουμε στα κοινωνικά κινήματα όπου προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τις αντιεξουσιαστικές αρχές και τις επαναστατικές μας προοπτικές, αλλά χτίζουμε επίσης νέα κινήματα, δομές αγώνα και αλληλεγγύης καθώς και κοινοτικούς και αυτόνομους χώρους όπου αναπτύσσουμε εναλλακτικές πρακτικές οργάνωσης και κοινής ζωής. Αλλά κάνουμε αρκετά και είμαστε επιτυχείς στην οικοδόμηση της αντιεξουσίας που απαιτείται για την πραγματική αλλαγή; Πιστεύουμε ότι ο αναρχισμός, ως πολιτική έκφραση των συμφερόντων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων, μπορεί να προσφέρει πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα της εποχής μας. Μπορούμε όμως να διαπιστώσουμε επίσης ότι το κίνημά μας δεν επηρεάζει όσο θα μπορούσε τους μηχανισμούς της Ιστορίας. Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη συνάντηση στο BAB για να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας σχετικά με αυτό αλλά και με άλλα θέματα, για να αναπτύξουμε στρατηγικές που να μπορούν να προωθήσουν τα σχέδια δράσης, τις ιδέες και τις πρακτικές μας και να μας δώσουν νέα ενέργεια για οργάνωση μελλοντικών δράσεων και κινητοποιήσεων.

Με όλα αυτά κατά νου, καλούμε όλες και όλους όσοι/ες συναποτελούν το διεθνές αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα στις γεωγραφίες των Βαλκανίων, της Ευρώπης και άλλων ηπείρων να συμμετάσχουν στη διαδικασία διοργάνωσης αυτής της εκδήλωσης σε όλα τα επίπεδα και να ξεκινήσουν τον προγραμματισμό της συμμετοχής τους. Δεδομένου ότι θα υπάρξει άλλη μια μεγάλη διεθνής αναρχική συγκέντρωση στο St. Immier τον Ιούλιο του 2023, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια οργανική σύνδεση μεταξύ των δύο. Θα θέλαμε ιδιαίτερα να προσκαλέσουμε συντρόφους από άλλες ηπείρους που σχεδιάζουν να συμμετάσχουν στη συνάντηση στο St. Immier να αποδεχθούν την πρόσκλησή μας και να συμμετάσχουν επίσης στη συνάντηση του BAB στη Λιουμπλιάνα.

Σους επόμενους μήνες θα συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για τις οργανωτικές διαδικασίες και θα μοιραζόμαστε λεπτομέρειες για το πρόγραμμα και το πλαίσιο της συνάντησης. Σας ζητάμε να μεταφράσετε αυτήν το κάλεσμα στις γλώσσες σας, να το δημοσιεύσετε στα μέσα σας και να το δημοσιοποιήσετε μέσω των καναλιών και δικτύων επικοινωνίας σας.

Για περισσότερες πληροφορίες, ερωτήσεις και προτάσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω e-mail στο bab2023(at)riseup(dot)net ή να επισκεφτείτε τον ιστότοπο bab2023.avtonomija.org.

Πάνω από τα τείχη του εθνικισμού και του πολέμου!*

Χτίζοντας αλληλεγγύη και αντίσταση!

Οργανωτική Συνέλευση του Βαλκανικού Αναρχικού Φεστιβάλ Βιβλίου 2023

Λιουμπλιάνα, 27 Νοεμβρίου 2022

*σύνθημα του αναρχικού κινήματος της πρώην Γιουγκοσλαβίας που χρησιμοποιήθηκε σε αντιπολεμικές και αντιεθνικιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στους πολέμους της δεκαετίας του 1990 και που ήταν επίσης το όνομα της αναρχικής εφημερίδας που κυκλοφόρησε τότε από συντρόφισσες και συντρόφους από διάφορες χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

 


 

20 years of Balkan Anarchist Bookfair: Over the walls of nationalism and war!

We are excited to announce that next Balkan Anarchist Bookfair (BAB) will take place from 7th to 9th of July 2023 in Ljubljana, Slovenia. This decision was made by the general assembly of the last BAB that took place between 24th and 26th of June 2022 in Cluj, Romania (you can read the full statement of the assembly here).

This will be the 15th edition of BAB but will also mark 20 years of its inception as the first BAB took place in Ljubljana in 2003. After that it had traveled all around the Balkans (in geographies of Croatia, Serbia, Bulgaria, Bosnia and Herzegovina, Macedonia, Greece, Romania) and is now again returning to our city after 2013 when we hosted it last time.

We want to use this anniversary as an opportunity to organize a strong international anarchist gathering – one where we can address important questions of our time in a collective manner and with a perspective of future organizing and struggle. The concept of BAB was never only about the books for us. We always understood it as a tool for strengthening our groups, organizations, relations and networks on local, regional and international level. We understand it as a space where we exchange our ideas, analysis, perspectives and confront our practices, models of organizing and experiences of struggle, of our participations in social movements and of inserting our ideas in them. All with the intention to form meaningful proposals for future steps that can help us tackle the challenges our movements and societies are facing in the context of political, economical and social realities as well as that of revolutionary potential.

The current state of affairs on the global level is confirming our analysis from the past and is giving our political agenda of radical social change even more urgency for the future. It is clear that the capitalist system – based on enslavement, exploitation, domination and in a coherence with other oppressions such as racism and nationalisms, patriarchy and sexism – is destroying our lives, our societies and the environment. All the recent crises, constant intensification of attack of capital against popular classes, radicalization of police repression and state violence, and finally militarization and war are confirming our statement that capitalism is crisis. It is clear that the privileges of the ruling classes, coercive distribution of common wealth, existing hierarchies and the system itself can survive and be reproduced only through the rule of brute force and violence. From this we can easy extend our previous statement to capitalism is war.

Balkans with its specific history is no different in this aspects. It experienced all the brutality of war, nationalism and transition to capitalist economy in former Yugoslavia, was forced to become a laboratory of neoliberal politics (as experienced most obviously in the time of economic crisis from 2008 to 2012 in Greece), is witnessing deathly results of the European border regimes and its migration politics and is living disintegration of society with alienation and individualisation most extremely expressed in the practices of social cannibalism.

We can see different popular reactions to this realities: from reactionary rise of populist, nationalist, fascist extreme-right, the constant outbursts of riots in all corners of the world, unarticulated and diffusive street movements that are fueled through total distrust in political representation and state institutions to progressive revolutionary moments such as those of ongoing revolt in Iran or social revolutionary process in Kurdistan. The anarchist movement is trying to intervene not only in above-mentioned popular reactions to capitalist crises but also in social reality generally. Our own analysis and articulations are the foundations of our political mobilisations and activity in spaces where we are exploited and oppressed – in our schools, workplaces and neighborhoods. We participate in social movements where we try to implement our anti-authoritarian principles and revolutionary perspectives but we are also building new movements, fighting and solidarity structures as well as communal and autonomous spaces where we are developing alternative practices of organizing and living. But are we doing enough and are we succesfull in building counter-power needed for real change? We believe that anarchism as a political expression of the interests of the exploited and oppressed can offer many answers to the questions of our time but we can also see that the movement is lacking fundamental influence on the mechanisms of history. We would like to use BAB gathering for reflection on this and other topics, to develop strategies that can bring our agendas forward and give us new energy for our future organizing and mobilisations.

With all this in mind we are inviting all parts of the international anarchist and anti-authoritarian movement from the geographies of the Balkans, Europe and other continents to join us in the process of organizing this event on all levels and to start planning its participation. Since there will be another big international anarchist gathering in St. Immier in July 2023 we want to create an organic connection between the two. We would especially like to invite comrades from other continents that are planning to join the meeting in St. Immier to consider our invitation and also take part at the BAB gathering in Ljubljana.

We will continue to inform you about the process and give details on the programme framework of the event in the future months. We ask you to translate this call in your languages, publish it in you media and share it through your communication channels.

For further information, questions and proposals you can contact us via e-mail bab2023(at)riseup(dot)net or visit website bab2023.avtonomija.org.

Over the walls of nationalism and war!*

Building solidarity and resistance!

Organizational Assembly of Balkan Anarchist Bookfair 2023

In Ljubljana, 27th of November 2022

*slogan of the anarchist movement of former Yugoslavia that was used in anti-war and anti-nationalist mobilisations against the wars of the 1990’s and which was also the name of the anarchist paper that was published at the time by comrades from different countries of former Yugoslavia.

Εκδήλωση στο ελευθεριακό εργαστήρι F451 (Γιάννενα), 1 Απρίλη: Αποδομώντας κυριαρχικές αφηγήσεις γύρω από τη μικρασιατική εκστρατεία

Το Σάββατο 1 Απρίλη στις 19:30, στο ελευθεριακό εργαστήρι F 451 (Γιάννενα), το αναρχικό στέκι Πάροδος, οι Καρακαηδόνες (φεμινιστική ομάδα από το αναρχικό στέκι Πάροδος) και η Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα), με την πολιτική υποστήριξη της ομάδας Karşıyız, διοργανώνουν εκδήλωση για την αποδόμηση κυριαρχικών αφηγήσεων γύρω από τη μικρασιατική εκστρατεία μέσα από μία αντιπατριαρχική – αντεθνική – αντιμιλιταριστική οπτική.

Οι «αλησμόνητες πατρίδες» σημαίνουν λήθη…

… του αλυτρωτισμού και του μεγαλοϊδεατισμού, των επεκτατικών εκστρατειών και των μακελειών τους, των βιασμών και της πατριαρχικής βίας, των εθνοκαθάρσεων και των εκτοπισμών, της καταστολής και του ρατσισμού σε πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες, της εξαθλίωσης και της αλληλοσφαγής των «από κάτω» για τα συμφέροντα κρατών και αφεντικών.

Σάββατο 1.4 στις 19:30: Αποδομώντας μύθους και εθνικές αφηγήσεις της μικρασιατικής εκστρατείας από μία αντιεξουσιαστική οπτική: πόλεμος και εθνικι(στικ)ά οράματα, εκτοπισμοί και εθνοκαθάρσεις, λιποταξίες και κοινωνικές αντιστάσεις

 

*Στον χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει υλικό με θεματική: «Προσφύγισσα-μετανάστρια-ξένη»: η κυριαρχική εργαλειοποίηση του γυναικείου σώματος για την παραγωγή φαντασιακών ενοποιήσεων/διαχωρισμών-αποκλεισμών

 

Δεν πολεμάμε για κανένα κράτος-θεό-αφέντη

Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων

Ενάντια στις πατριαρχικές, πατριωτικές αφηγήσεις

Εξέγερση παντού και πάντα

αντιπατριαρχική – αντισεξιστική μικροφωνική – παρέμβαση στη νίκαια // Σάββατο 11/02 12μμ, πλ. Αγ. Νικόλα Νίκαια

Μικροφωνική-παρέμβαση με αφορμή μια ακόμα ακραία έκφραση πατριαρχικής βίας – αυτή τη φορά στη νίκαια – και τη δολοφονία της Τασίας από τον άντρα της.

Ακολουθεί το κείμενο και η αφίσα της παρέμβασης:

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή η πατριαρχία γεμίζει τα κορμιά όλων μας με πληγές.
Μολύνει τον αέρα που αναπνέουμε και σιγά σιγά μας δηλητηριάζει. Όμως εμείς δεν
αρκούμαστε στη μαραζωμένη ζωή που μας πετάνε, που το μόνο που χωράει είναι υποτίμηση,
κακοποίηση, σκοτάδι και θάνατο. Δεν θέλουμε για ακόμα μια φορά να κάνουμε τη χάρη σε
αυτούς που θέλουν να μας σφραγίζουν τα χείλη για να μη σπάσει η νόρμα της εξουσίας τους,
να μη θιχτούν τα προνόμια των cis αντρών.
Από την Τασία στη Νίκαια ως και όλα τα άτομα που βρίσκονται στο στόχαστρο της σεξιστικής
και ματσό βίας σε κάθε άκρη της γης μας υπενθυμίζεται με τον χειρότερο τρόπο αυτό που
καθημερινά ζούμε: ότι αυτός ο κόσμος είναι φτιαγμένος για τους δυνατούς, τους άντρες, τους
νορμάλ. Ότι είναι νορμάλ όποιο αποκλίνει από το cis αντρικό καλούπι – πρότυπο να μην έχει
καμιά θέση σε αυτόν τον κόσμο, και καλά θα κάνει να βολεύεται στο περιθώριο. Ότι είναι
νορμάλ η αναπαραγωγή των ρόλων του διπόλου στη βάση άντρας – γυναίκα,
περιθωριοποιώντας όλες τις υπόλοιπες ταυτότητες φύλου. Επειδή είναι νορμάλ η μαγκιά, η
βία, ο εξευτελισμός. Είναι νορμάλ το να γυρίζουμε την πλάτη στη γυναίκα που βιάζεται, που
ξυλοκοπείται από τον άντρα της, αυτόν που είναι το καλό παιδί, που τον μεγαλώσαμε στα
πόδια μας εδώ στη γειτονιά, αυτόν που έχει προβλήματα και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.
Είναι νορμάλ να αναφερόμαστε στη βία που ασκούν οι έχοντες τα πατριαρχικά προνόμια σαν
να έχουν ψυχολογικά προβλήματα σαν να θέλουμε να μειώσουμε το βάρος των πράξεών τους,
μιας και “δεν έχουν δώσει κανένα δικαίωμα ως τώρα” και να στιγματίζουμε τα πρόσωπα που
όντως αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα ως εν δυνάμει δολοφόνους. Είναι νορμάλ να κλείνουμε
τα αυτιά μας και να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε το βασανισμό του δίπλα, κι ας μας
χωρίζει ένας τοίχος, για να μην παραβιάσουμε το ιερό άβατο της “Αγίας Οικογένειας”. Είναι
νορμάλ να θεωρούμε πως η ευθύνη μας σταματάει στην καλύτερη περίπτωση στο κάλεσμα
της αστυνομίας και ότι η ευθύνη βαραίνει το άτομο που κακοποιείται. Είναι νορμάλ να θέλουμε
να βγάλουμε λάδι τους κακοποιητές και να προσπαθούμε να βρούμε ευθύνες σε αυτές που
βιώνουν το βασανισμό τους, σε αυτές που δεν μπορούν να φύγουν, λες και έχουν κάπου να πάνε
για να φροντιστούν. Λες και δεν γνωρίζουμε την κακοποίηση που συνεχίζει μέσα στο
αστυνομικό τμήμα, στο δικαστήριο, το γολγοθά που περιμένει όσες κάνουν καταγγελία. Εν
τέλει είναι νορμάλ να αναπαράγουμε την κουλτούρα του βιασμού, που αντιμετωπίζει τα
σώματά μας σαν αντικείμενα αναλώσιμα. Είναι νορμάλ να επιλέγουμε να σιωπούμε και να
σοκαριζόμαστε απ’ όλα αυτά που επιφέρει η σεξιστική συμπεριφορά που κουβαλάμε και
προωθούμε.
Σε αυτόν τον ΝΟΡΜΑΛ κόσμο που είναι γεμάτος από σαπίλα, βία, πόνο, μοναξιά, βασανισμό,
εκμετάλλευση
είμαστε ΑΝΩΜΑΛΑ.
Δεν βλέπουμε άλλη διέξοδο πέρα από την αλληλοφροντίδα, το νοιάξιμο, τις
σχέσεις αλληλεγγύης μακριά από κάθε εξουσιαστική οπτική. Η σιωπή & η αδιαφορία είναι
συνενοχή. Δεν δεχόμαστε να μας κλείνουν στις φτερούγες τους το κράτος και οι μπάτσοι για να
μας «προστατεύσουν».
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως να φροντίζουμε το ένα την άλλη.

Παροδος
αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης
αλληλεγγύης και σύγκρουσης
parodos@espiv.net

Καρακαηδόνες
karakaidones@espiv.net