Την Παρασκευή 07 Ιουλίου στις 4μμ στη Λιουμπλιάνα, στο πλαίσιο του Balkan Anarchist Bookfair 2023, θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση-συζήτηση από το αναρχικό στέκι Πάροδος, τη φεμινιστική ομάδα Καρακαηδόνες και την Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης, με θέμα:
“Αντιεξουσιαστικές οπτικές στους βαλκανικούς εθνικισμούς: εθνικοί διαχωρισμοί των βαλκανικών πολέμων, του 1ου παγκόσμιου πολέμου και του ελληνοτουρκικού πολέμου. Αντιεθνικοί/αντιμιλιταριστικοί/αντιπατριαρχικοί αγώνες στη βαλκανική χερσόνησο, τότε και τώρα”
Οι «αλησμόνητες πατρίδες» σημαίνουν λήθη των αλυτρωτισμών, των επεκτατικών εκστρατειών και των μακελειών τους, των βιασμών και της πατριαρχικής βίας, των εθνοκαθάρσεων και των εκτοπισμών, της καταστολής και του ρατσισμού ενάντια σε πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες, της φτωχοποίησης και της αλληλοσφαγής των «από κάτω» για τα συμφέροντα των κρατών και των αφεντικών.
100 χρόνια έχουν περάσει από το τέλος μίας πολεμικής δεκαετίας (1912-1922) που διαμόρφωσε τη σημερινή εθνικιστική αντίληψη των Βαλκανίων. Μέχρι τότε, οι νεογέννητοι εθνικισμοί του 19ου αιώνα αναπτύσσονταν έτσι ώστε να κυριαρχήσουν στην βαλκανική περιοχή (και παραπέρα στα βόρεια και τα ανατολικά) μαζί με την συνεχιζόμενη αποσύνθεση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η περίοδος που συμπεριλαμβάνει του βαλκανικούς πολέμους (1912-13), τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) και τον ελληνο-τουρκικό πόλεμο (1919-1922) χάραξε μία πολεμική δεκαετία όπου οι πατριωτισμοί, οι μιλιταρισμοί, η κρατική εξουσία, τα καπιταλιστικά συμφέροντα, τα θρησκόληπτα μίση και η πατριαρχία υλικοποίησαν τη σύγχρονη ιδέα της εθνοκρατικής βαλκανικής περιοχής. Ενώ στο τέλος αυτής της περιόδου (1923), ο κρατικά επιβαλλόμενος εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων έθεσε επισήμως τη βάναυση διαδικασία της εθνικοποίησης των βαλκανίων.
Οι εθνικές αφηγήσεις αφορούν σε μια φαντασιακή κατασκευή με επιδίωξη μια εξίσου φαντασιακή ενότητα. Όμως, η εθνική ενότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει έξω από κοινωνικούς/ταξικούς/έμφυλους αποκλεισμούς, φτάνοντας μέχρι και σε εθνικές σφαγές και εθνοκαθάρσεις. Έχοντας υποδείξει πρώτα τον ξένο, τον αντίπαλο, τον εχθρό. Η κυριαρχία πατάει πάνω στις μνήμες των ανθρώπων για να τις αντιστρέψει χρησιμοποιώντας τις ως εργαλεία (ανα)παραγωγής εθνικισμών. Οι σημερινές εθνικιστικές ταυτότητες στα βαλκάνια έχουν ένα κοινό έδαφος ώστε να υπερισχύουν στην κοινωνική συνείδηση: τη λήθη.
Έχουμε όλους του λόγους του κόσμου να αποδομήσουμε τις κυριαρχικές αφηγήσεις, προωθώντας μία αναρχική οπτική στα γεγονότα μίας περιόδου γεμάτης από αλληλοσφαγές, βίαιους εκτοπισμούς, καταστολή, βιασμούς των «από κάτω» για τα συμφέροντα και τη διαιώνιση κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας. Θα θέλαμε να πραγματοποιηθεί μία αντιεθνική συζήτηση, συναντώντας διάφορες οπτικές από όσους/ες εναντιώνονται στους βαλκανικούς (και κάθε άλλον) πατριωτισμούς και εθνικισμούς. Αποκαθιστούμε το παρελθύν, με τα μάτια μας διαρκώς στραμμένα στο παρόν, με αναφορές και ομοιότητες στην τρέχουσα ατζέντα της κρατικής εξουσίας, των εθνικισμών, των πολέμων, των αντι-μεταναστευτικών πολιτικών, της πατριαρχικής καταπίεσης.
Αναζητώντας κοινούς αγώνες και αλληλεγγύη ενάντια σε κράτη, σύνορα, καπιταλισμό και κοινωνικούς διαχωρισμούς.
Δεν πολεμάμε για κανένα κράτος-θεό-αφέντη
Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων
Ενάντια στις πατριαρχικές, πατριωτικές αφηγήσεις
Εξέγερση στα πάντα και παντού
ANTI-AUTHORITARIAN PERSPECTIVES ON BALKAN NATIONALISMS: NATIONAL DIVISIONS OF THE BALKAN WARS, 1ST WORLD WAR AND GREEK-TURKISH WAR. ANTINATIONAL/ANTIMILITARISTIC/ ANTIPATRIARCHAL STRUGGLES ON THE BALKAN PENINSULA, THEN AND NOW
Presentation and discussion
“Unforgotten homelands” mean oblivion of irredentism, expansionist campaigns and their massacres, rape and patriarchal violence, ethnic cleansing and displacements, repression and racism against refugees/migrants, impoverishment and mutual slaughter of those “below” for the interests of states and capitalism.
100 years have passed since the end of a decade of war (1912-1922) that shaped today’s nationalistic perception of the Balkans. Until that period, new born nationalisms of the 19th century were developing in order to dominate in the Balkan region (and moreover to the north and the east) along with the ongoing deterioration of the ottoman empire.
The period including the Balkan Wars (1912-13), the 1st World War (1914-1918) and the greek-turkish war (1919-1922) marked a war decade where patriotisms, militarisms, state power, capitalistic interests, religious hatred and patriarchy materialized the modern notion of the nation-state Balkan area. While at the end of that period (1923), the state-forced displacement of millions of people marked in an official way the brutal process of balkan nationalization.
National narratives involve an imaginary construction in pursuit of an imaginary unity. But national unity cannot not stand outside of social/class/gender exclusions, going as far as ethnic slaughtering or cleansing. Having first indicated the stranger, the adversary, the enemy. Sovereignty steps on people’s memories to manipulate them, using them as tools to (re)produce nationalisms. Today’s balkan nationalistic identities have a common ground in order to prevail on social consciousness: oblivion.
We have every reason in the world to deconstruct the dominant narratives, putting forward an anarchist perspective on the events of a period full of mutual slaughter, violent displacement, repression, rape of those “below” for the interests and perpetuation of state-capital-patriarchy. We would like to have an antinational discussion, meeting various points of views from those opposed to balkan (and any other) patriotisms and nationalisms. We restore the past, with our eyes constantly on the present, with references and similarities to the current agenda of state power, nationalisms, wars, anti-migration policies, patriarchal oppression.
Seeking common struggles and solidarity against states, borders, capitalism and social divisions.
We are not fighting wars for any god or state!
Against war and peace of the rulers!
Against patriarchal, patriotic narratives!
Revolt everything and everywhere!
Presentation by:
