Παρασκευή 13/10, 8μμ στην Πάροδο (Νίκαια): Cafe Antimilitaire “Το κοινωνικό προφίλ του στρατού”

Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου στις 8μμ, στον αυτοοργανωμένο χώρο έκφρασης, αλληλεγγύης και σύγκρουσης Πάροδος (Λαοδικείας & Π. Τσαλδάρη 173, Νίκαια), στο πλαίσιο των cafe antimilitaire της Πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “Το κοινωνικό προφίλ του στρατού: Όταν οι δολοφόνοι εμφανίζονται ως διασώστες. Από τον Έβρο και τη Θεσσαλία έως την Εύβοια και τη Ρόδο, ο στρατός μαζί με την κρατική/καπιταλιστική λεηλασία επιχειρεί να “είναι παντού” ώστε η αλληλεγγύη των “από κάτω” να μην είναι πουθενά”.

Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει κουτί ελεύθερης οικονομικής συνεισφοράς για τα δικαστικά έξοδα του ολικού αρνητή στράτευσης Φ/Ι που διώκεται για τη δημόσια άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί αυτοοργανωμένη συλλογή ειδών ανάγκης για τις περιοχές της Θεσσαλίας που θα σταλούν στο Δίκτυο αγώνα & αλληλεγγύης Λάρισας, με μεγαλύτερη ανάγκη στα ακόλουθα:
Depon, νερά, αντισηπτικά, αντικουνουπικά, χλωρίνες, απορρυπαντικά, σφουγγάρια, πανιά, κρεμοσάπουνα, αφρόλουτρα, γάντια, μάσκες, γαλοτσες, μεταλλικές σκούπες, φαράσια, φτιάρια, σακούλες, γραφική ύλη, αντισηπτικά μαντηλάκια

Την εκδήλωση θα συνοδεύει έντυπο αντιμιλιταριστικό αρχειακό υλικό, κείμενα, αφίσες και αντιμιλιταριστική μουσική.

 

Παρασκευή 07.07, 4μμ στη Λιουμπλιάνα/ Παρουσίαση-Συζήτηση στο πλαίσιο του ΒΑΒ2023

Την Παρασκευή 07 Ιουλίου στις 4μμ στη Λιουμπλιάνα, στο πλαίσιο του Balkan Anarchist Bookfair 2023, θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση-συζήτηση από το αναρχικό στέκι Πάροδος, τη φεμινιστική ομάδα Καρακαηδόνες και την Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης, με θέμα:

“Αντιεξουσιαστικές οπτικές στους βαλκανικούς εθνικισμούς: εθνικοί διαχωρισμοί των βαλκανικών πολέμων, του 1ου παγκόσμιου πολέμου και του ελληνοτουρκικού πολέμου. Αντιεθνικοί/αντιμιλιταριστικοί/αντιπατριαρχικοί αγώνες στη βαλκανική χερσόνησο, τότε και τώρα”

Οι «αλησμόνητες πατρίδες» σημαίνουν λήθη των αλυτρωτισμών, των επεκτατικών εκστρατειών και των μακελειών τους, των βιασμών και της πατριαρχικής βίας, των εθνοκαθάρσεων και των εκτοπισμών, της καταστολής και του ρατσισμού ενάντια σε πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες, της φτωχοποίησης και της αλληλοσφαγής των «από κάτω» για τα συμφέροντα των κρατών και των αφεντικών.

100 χρόνια έχουν περάσει από το τέλος μίας πολεμικής δεκαετίας (1912-1922) που διαμόρφωσε τη σημερινή εθνικιστική αντίληψη των Βαλκανίων. Μέχρι τότε, οι νεογέννητοι εθνικισμοί του 19ου αιώνα αναπτύσσονταν έτσι ώστε να κυριαρχήσουν στην βαλκανική περιοχή (και παραπέρα στα βόρεια και τα ανατολικά) μαζί με την συνεχιζόμενη αποσύνθεση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η περίοδος που συμπεριλαμβάνει του βαλκανικούς πολέμους (1912-13), τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) και τον ελληνο-τουρκικό πόλεμο (1919-1922) χάραξε μία πολεμική δεκαετία όπου οι πατριωτισμοί, οι μιλιταρισμοί, η κρατική εξουσία, τα καπιταλιστικά συμφέροντα, τα θρησκόληπτα μίση και η πατριαρχία υλικοποίησαν τη σύγχρονη ιδέα της εθνοκρατικής βαλκανικής περιοχής. Ενώ στο τέλος αυτής της περιόδου (1923), ο κρατικά επιβαλλόμενος εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων έθεσε επισήμως τη βάναυση διαδικασία της εθνικοποίησης των βαλκανίων.

Οι εθνικές αφηγήσεις αφορούν σε μια φαντασιακή κατασκευή με επιδίωξη μια εξίσου φαντασιακή ενότητα. Όμως, η εθνική ενότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει έξω από κοινωνικούς/ταξικούς/έμφυλους αποκλεισμούς, φτάνοντας μέχρι και σε εθνικές σφαγές και εθνοκαθάρσεις. Έχοντας υποδείξει πρώτα τον ξένο, τον αντίπαλο, τον εχθρό. Η κυριαρχία πατάει πάνω στις μνήμες των ανθρώπων για να τις αντιστρέψει χρησιμοποιώντας τις ως εργαλεία (ανα)παραγωγής εθνικισμών. Οι σημερινές εθνικιστικές ταυτότητες στα βαλκάνια έχουν ένα κοινό έδαφος ώστε να υπερισχύουν στην κοινωνική συνείδηση: τη λήθη.

Έχουμε όλους του λόγους του κόσμου να αποδομήσουμε τις κυριαρχικές αφηγήσεις, προωθώντας μία αναρχική οπτική στα γεγονότα μίας περιόδου γεμάτης από αλληλοσφαγές, βίαιους εκτοπισμούς, καταστολή, βιασμούς των «από κάτω» για τα συμφέροντα και τη διαιώνιση κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας. Θα θέλαμε να πραγματοποιηθεί μία αντιεθνική συζήτηση, συναντώντας διάφορες οπτικές από όσους/ες εναντιώνονται στους βαλκανικούς (και κάθε άλλον) πατριωτισμούς και εθνικισμούς. Αποκαθιστούμε το παρελθύν, με τα μάτια μας διαρκώς στραμμένα στο παρόν, με αναφορές και ομοιότητες στην τρέχουσα ατζέντα της κρατικής εξουσίας, των εθνικισμών, των πολέμων, των αντι-μεταναστευτικών πολιτικών, της πατριαρχικής καταπίεσης.

Αναζητώντας κοινούς αγώνες και αλληλεγγύη ενάντια σε κράτη, σύνορα, καπιταλισμό και κοινωνικούς διαχωρισμούς.

Δεν πολεμάμε για κανένα κράτος-θεό-αφέντη
Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων
Ενάντια στις πατριαρχικές, πατριωτικές αφηγήσεις
Εξέγερση στα πάντα και παντού

 


ANTI-AUTHORITARIAN PERSPECTIVES ON BALKAN NATIONALISMS: NATIONAL DIVISIONS OF THE BALKAN WARS, 1ST WORLD WAR AND GREEK-TURKISH WAR. ANTINATIONAL/ANTIMILITARISTIC/ ANTIPATRIARCHAL STRUGGLES ON THE BALKAN PENINSULA, THEN AND NOW

Presentation and discussion

“Unforgotten homelands” mean oblivion of irredentism, expansionist campaigns and their massacres, rape and patriarchal violence, ethnic cleansing and displacements, repression and racism against refugees/migrants, impoverishment and mutual slaughter of those “below” for the interests of states and capitalism.

100 years have passed since the end of a decade of war (1912-1922) that shaped today’s nationalistic perception of the Balkans. Until that period, new born nationalisms of the 19th century were developing in order to dominate in the Balkan region (and moreover to the north and the east) along with the ongoing deterioration of the ottoman empire.

The period including the Balkan Wars (1912-13), the 1st World War (1914-1918) and the greek-turkish war (1919-1922) marked a war decade where patriotisms, militarisms, state power, capitalistic interests, religious hatred and patriarchy materialized the modern notion of the nation-state Balkan area. While at the end of that period (1923), the state-forced displacement of millions of people marked in an official way the brutal process of balkan nationalization.

National narratives involve an imaginary construction in pursuit of an imaginary unity. But national unity cannot not stand outside of social/class/gender exclusions, going as far as ethnic slaughtering or cleansing. Having first indicated the stranger, the adversary, the enemy. Sovereignty steps on people’s memories to manipulate them, using them as tools to (re)produce nationalisms. Today’s balkan nationalistic identities have a common ground in order to prevail on social consciousness: oblivion.

We have every reason in the world to deconstruct the dominant narratives, putting forward an anarchist perspective on the events of a period full of mutual slaughter, violent displacement, repression, rape of those “below” for the interests and perpetuation of state-capital-patriarchy. We would like to have an antinational discussion, meeting various points of views from those opposed to balkan (and any other) patriotisms and nationalisms. We restore the past, with our eyes constantly on the present, with references and similarities to the current agenda of state power, nationalisms, wars, anti-migration policies, patriarchal oppression.

Seeking common struggles and solidarity against states, borders, capitalism and social divisions.

We are not fighting wars for any god or state!

Against war and peace of the rulers!

Against patriarchal, patriotic narratives!

Revolt everything and everywhere!

Presentation by:

Balkan Anarchist Bookfair 2023 – Ljubljana

Αναδημοσίευση από το blog του BAB2023:

20 χρόνια Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου: Πάνω από τα τείχη του εθνικισμού και του πολέμου!

Σας ανακοινώνουμε με μεγάλη χαρά ότι το επόμενο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου (Balkan Anarchist Bookfair – BAB) θα πραγματοποιηθεί από τις 7 έως τις 9 Ιουλίου 2023 στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Αυτή η απόφαση ελήφθη από τη γενική συνέλευση του τελευταίου BAB που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 24 και 26 Ιουνίου 2022 στο Cluj της Ρουμανίας (μπορείτε να διαβάσετε την τελική κοινή ανακοίνωση της συνέλευσης των συμμετεχόντων/ουσών του φεστιβάλ εδώ).

Τον Ιούλιο του 2023, όταν θα πραγματοποιηθεί το 15ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου, θα συμπληρωθούν επίσης επίσης 20 χρόνια από την έναρξή του καθώς το πρώτο BAB έλαβε χώρα στη Λιουμπλιάνα το 2003. Στη συνέχεια το φεστιβάλ ταξίδεψε σε όλα τα Βαλκάνια (στις γεωγραφίες της Κροατίας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Δημ. της Μακεδονίας, της Ελλάδας, της Ρουμανίας) και τώρα επιστρέφει ξανά στην πόλη μας, μετά το 2013 που το είχαμε επίσης φιλοξενήσει.

Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την επέτειο ως ευκαιρία για να οργανώσουμε μια δυναμική διεθνή αναρχική συνάντηση – όπου θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σημαντικά ζητήματα της εποχής μας με συλλογικό τρόπο και με προοπτική μελλοντικής οργάνωσης και αγώνα. Για εμάς, η ιδέα του BAB δεν αφορούσε ποτέ μόνο τα βιβλία. Πάντα το αντιλαμβανόμασταν ως εργαλείο για την ενίσχυση των ομάδων, των οργανώσεων, των σχέσεων και των δικτύων μας σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, ως έναν χώρο όπου ανταλλάσσουμε τις ιδέες μας, τις αναλύσεις και τα σχέδιά μας και επίσης φέρνουμε σε επαφή τις πρακτικές μας, τα μοντέλα οργάνωσης και τις εμπειρίες αγώνα, τη συμμετοχή μας στα κοινωνικά κινήματα και το μπόλιασμα των ιδεών μας σε αυτά. Όλα αυτά με την πρόθεση να διαμορφώσουμε ουσιαστικές προτάσεις για μελλοντικές κοινές δράσεις που να μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κινήματα και οι κοινωνίες μας στο πλαίσιο τόσο της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας όσο και του επαναστατικού δυναμικού για την ανατροπή της.

Η τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο επιβεβαιώνει δυστυχώς τις παλιότερές μας αναλύσεις από το παρελθόν και προσδίδει στην πολιτική μας ατζέντα για ριζικές κοινωνικές αλλαγές μια ακόμη μεγαλύτερη επιτακτικόητα για το μέλλον. Είναι σαφές ότι το καπιταλιστικό σύστημα –που βασίζεται στην υποδούλωση, την εκμετάλλευση και την κυριαρχία σε συνοχή με άλλες καταπιέσεις όπως ο ρατσισμός και οι εθνικισμοί, η πατριαρχία και ο σεξισμός– καταστρέφει τις ζωές μας, τις κοινωνίες μας και το περιβάλλον. Όλες οι πρόσφατες κρίσεις, η συνεχής εντατικοποίηση της επίθεσης του κεφαλαίου κατά των λαϊκών τάξεων, η όξυνση της αστυνομικής καταστολής και της κρατικής βίας και τέλος η στρατιωτικοποίηση και ο πόλεμος επιβεβαιώνουν τη δήλωσή μας ότι ο καπιταλισμός είναι κρίση. Είναι σαφές ότι τα προνόμια των κυρίαρχων τάξεων, η καταναγκαστική διανομή του κοινού πλούτου, οι υπάρχουσες ιεραρχίες και το ίδιο το σύστημα μπορούν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν μόνο μέσω της ωμής επιβολής και της βίας. Από αυτό μπορούμε εύκολα να επεκτείνουμε την προηγούμενη δήλωσή μας προσθέτοντας ότι ο καπιταλισμός είναι πόλεμος.

Τα Βαλκάνια, με την ιδιαίτερη ιστορία τους, δεν αποτελούν εξαίρεση. Βίωσαν όλη τη βαρβαρότητα του πολέμου, του εθνικισμού και της μετάβασης στην καπιταλιστική οικονομία στην πρώην Γιουγκοσλαβία, εξαναγκάστηκαν να γίνουν εργαστήριο πειραματισμών νεοφιλελεύθερων πολιτικών (που βιώθηκαν με πιο εμφανή τρόπο στην εποχή της οικονομικής κρίσης από το 2008 έως το 2012 στην Ελλάδα), βιώνουν τώρα τα θανατηφόρα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής και συνοριακής πολιτικής, ενώ συγχρόνως αντιμετωπίζουν την αποσύνθεση της κοινωνίας με την αλλοτρίωση και την εξατομίκευση να εκφράζονται με ακραίους τρόπους μέσω πρακτικών κοινωνικού κανιβαλισμού.

Μπορούμε να δούμε διαφορετικές στάσεις εναντίωσης σε αυτήν την πραγματικότητα: από την αντιδραστική άνοδο της λαϊκιστικής, εθνικιστικής, φασιστικής ακροδεξιάς, τα συνεχή ξεσπάσματα ταραχών σε όλες τις γωνιές του κόσμου, τα αποσπασματικά και διάχυτα κινήματα στους δρόμους που τροφοδοτούνται από την πλήρη δυσπιστία στην πολιτική εκπροσώπηση και τους κρατικούς θεσμούς έως προοδευτικές επαναστατικές στιγμές όπως αυτές της συνεχιζόμενης εξέγερσης στο Ιράν ή της κοινωνικής επαναστατικής διαδικασίας στο Κουρδιστάν. Το αναρχικό κίνημα προσπαθεί να παρέμβει όχι μόνο στις προαναφερθείσες λαϊκές αντιδράσεις στις καπιταλιστικές κρίσεις αλλά και στην κοινωνική πραγματικότητα γενικότερα. Οι δικές μας αναλύσεις και διατυπώσεις είναι τα θεμέλια των πολιτικών μας κινητοποιήσεων και δραστηριοτήτων σε χώρους όπου μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν – στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές μας. Συμμετέχουμε στα κοινωνικά κινήματα όπου προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τις αντιεξουσιαστικές αρχές και τις επαναστατικές μας προοπτικές, αλλά χτίζουμε επίσης νέα κινήματα, δομές αγώνα και αλληλεγγύης καθώς και κοινοτικούς και αυτόνομους χώρους όπου αναπτύσσουμε εναλλακτικές πρακτικές οργάνωσης και κοινής ζωής. Αλλά κάνουμε αρκετά και είμαστε επιτυχείς στην οικοδόμηση της αντιεξουσίας που απαιτείται για την πραγματική αλλαγή; Πιστεύουμε ότι ο αναρχισμός, ως πολιτική έκφραση των συμφερόντων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων, μπορεί να προσφέρει πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα της εποχής μας. Μπορούμε όμως να διαπιστώσουμε επίσης ότι το κίνημά μας δεν επηρεάζει όσο θα μπορούσε τους μηχανισμούς της Ιστορίας. Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη συνάντηση στο BAB για να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας σχετικά με αυτό αλλά και με άλλα θέματα, για να αναπτύξουμε στρατηγικές που να μπορούν να προωθήσουν τα σχέδια δράσης, τις ιδέες και τις πρακτικές μας και να μας δώσουν νέα ενέργεια για οργάνωση μελλοντικών δράσεων και κινητοποιήσεων.

Με όλα αυτά κατά νου, καλούμε όλες και όλους όσοι/ες συναποτελούν το διεθνές αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα στις γεωγραφίες των Βαλκανίων, της Ευρώπης και άλλων ηπείρων να συμμετάσχουν στη διαδικασία διοργάνωσης αυτής της εκδήλωσης σε όλα τα επίπεδα και να ξεκινήσουν τον προγραμματισμό της συμμετοχής τους. Δεδομένου ότι θα υπάρξει άλλη μια μεγάλη διεθνής αναρχική συγκέντρωση στο St. Immier τον Ιούλιο του 2023, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια οργανική σύνδεση μεταξύ των δύο. Θα θέλαμε ιδιαίτερα να προσκαλέσουμε συντρόφους από άλλες ηπείρους που σχεδιάζουν να συμμετάσχουν στη συνάντηση στο St. Immier να αποδεχθούν την πρόσκλησή μας και να συμμετάσχουν επίσης στη συνάντηση του BAB στη Λιουμπλιάνα.

Σους επόμενους μήνες θα συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για τις οργανωτικές διαδικασίες και θα μοιραζόμαστε λεπτομέρειες για το πρόγραμμα και το πλαίσιο της συνάντησης. Σας ζητάμε να μεταφράσετε αυτήν το κάλεσμα στις γλώσσες σας, να το δημοσιεύσετε στα μέσα σας και να το δημοσιοποιήσετε μέσω των καναλιών και δικτύων επικοινωνίας σας.

Για περισσότερες πληροφορίες, ερωτήσεις και προτάσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω e-mail στο bab2023(at)riseup(dot)net ή να επισκεφτείτε τον ιστότοπο bab2023.avtonomija.org.

Πάνω από τα τείχη του εθνικισμού και του πολέμου!*

Χτίζοντας αλληλεγγύη και αντίσταση!

Οργανωτική Συνέλευση του Βαλκανικού Αναρχικού Φεστιβάλ Βιβλίου 2023

Λιουμπλιάνα, 27 Νοεμβρίου 2022

*σύνθημα του αναρχικού κινήματος της πρώην Γιουγκοσλαβίας που χρησιμοποιήθηκε σε αντιπολεμικές και αντιεθνικιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στους πολέμους της δεκαετίας του 1990 και που ήταν επίσης το όνομα της αναρχικής εφημερίδας που κυκλοφόρησε τότε από συντρόφισσες και συντρόφους από διάφορες χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

 


 

20 years of Balkan Anarchist Bookfair: Over the walls of nationalism and war!

We are excited to announce that next Balkan Anarchist Bookfair (BAB) will take place from 7th to 9th of July 2023 in Ljubljana, Slovenia. This decision was made by the general assembly of the last BAB that took place between 24th and 26th of June 2022 in Cluj, Romania (you can read the full statement of the assembly here).

This will be the 15th edition of BAB but will also mark 20 years of its inception as the first BAB took place in Ljubljana in 2003. After that it had traveled all around the Balkans (in geographies of Croatia, Serbia, Bulgaria, Bosnia and Herzegovina, Macedonia, Greece, Romania) and is now again returning to our city after 2013 when we hosted it last time.

We want to use this anniversary as an opportunity to organize a strong international anarchist gathering – one where we can address important questions of our time in a collective manner and with a perspective of future organizing and struggle. The concept of BAB was never only about the books for us. We always understood it as a tool for strengthening our groups, organizations, relations and networks on local, regional and international level. We understand it as a space where we exchange our ideas, analysis, perspectives and confront our practices, models of organizing and experiences of struggle, of our participations in social movements and of inserting our ideas in them. All with the intention to form meaningful proposals for future steps that can help us tackle the challenges our movements and societies are facing in the context of political, economical and social realities as well as that of revolutionary potential.

The current state of affairs on the global level is confirming our analysis from the past and is giving our political agenda of radical social change even more urgency for the future. It is clear that the capitalist system – based on enslavement, exploitation, domination and in a coherence with other oppressions such as racism and nationalisms, patriarchy and sexism – is destroying our lives, our societies and the environment. All the recent crises, constant intensification of attack of capital against popular classes, radicalization of police repression and state violence, and finally militarization and war are confirming our statement that capitalism is crisis. It is clear that the privileges of the ruling classes, coercive distribution of common wealth, existing hierarchies and the system itself can survive and be reproduced only through the rule of brute force and violence. From this we can easy extend our previous statement to capitalism is war.

Balkans with its specific history is no different in this aspects. It experienced all the brutality of war, nationalism and transition to capitalist economy in former Yugoslavia, was forced to become a laboratory of neoliberal politics (as experienced most obviously in the time of economic crisis from 2008 to 2012 in Greece), is witnessing deathly results of the European border regimes and its migration politics and is living disintegration of society with alienation and individualisation most extremely expressed in the practices of social cannibalism.

We can see different popular reactions to this realities: from reactionary rise of populist, nationalist, fascist extreme-right, the constant outbursts of riots in all corners of the world, unarticulated and diffusive street movements that are fueled through total distrust in political representation and state institutions to progressive revolutionary moments such as those of ongoing revolt in Iran or social revolutionary process in Kurdistan. The anarchist movement is trying to intervene not only in above-mentioned popular reactions to capitalist crises but also in social reality generally. Our own analysis and articulations are the foundations of our political mobilisations and activity in spaces where we are exploited and oppressed – in our schools, workplaces and neighborhoods. We participate in social movements where we try to implement our anti-authoritarian principles and revolutionary perspectives but we are also building new movements, fighting and solidarity structures as well as communal and autonomous spaces where we are developing alternative practices of organizing and living. But are we doing enough and are we succesfull in building counter-power needed for real change? We believe that anarchism as a political expression of the interests of the exploited and oppressed can offer many answers to the questions of our time but we can also see that the movement is lacking fundamental influence on the mechanisms of history. We would like to use BAB gathering for reflection on this and other topics, to develop strategies that can bring our agendas forward and give us new energy for our future organizing and mobilisations.

With all this in mind we are inviting all parts of the international anarchist and anti-authoritarian movement from the geographies of the Balkans, Europe and other continents to join us in the process of organizing this event on all levels and to start planning its participation. Since there will be another big international anarchist gathering in St. Immier in July 2023 we want to create an organic connection between the two. We would especially like to invite comrades from other continents that are planning to join the meeting in St. Immier to consider our invitation and also take part at the BAB gathering in Ljubljana.

We will continue to inform you about the process and give details on the programme framework of the event in the future months. We ask you to translate this call in your languages, publish it in you media and share it through your communication channels.

For further information, questions and proposals you can contact us via e-mail bab2023(at)riseup(dot)net or visit website bab2023.avtonomija.org.

Over the walls of nationalism and war!*

Building solidarity and resistance!

Organizational Assembly of Balkan Anarchist Bookfair 2023

In Ljubljana, 27th of November 2022

*slogan of the anarchist movement of former Yugoslavia that was used in anti-war and anti-nationalist mobilisations against the wars of the 1990’s and which was also the name of the anarchist paper that was published at the time by comrades from different countries of former Yugoslavia.