Από την κοινωνικοποίηση ενός οράματος, στην πραγματοποίηση του.
Από τη διεκδίκηση ενός χώρου, στη δημιουργία του.
Από τη νομαδικότητα των συναντήσεων, στο ρίζωμα των σχέσεων.
Από τον κόσμο του λόγου και της πράξης, στην εδαφικοποίησή τους.
Από το “μπλόκο στην εξουσία”, στην “ π ά ρ ο δ ο ”:
Το 2011 άνθρωποι του αγώνα από τις γειτονιές της Νίκαιας συναντηθήκαμε ορμώμενοι από την επιθυμία και ανάγκη μας, να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας μέσα από τα προτάγματα του ανταγωνιστικού κινήματος για την δημιουργία αναχωμάτων στην εμφάνιση και άνοδο του οργανωμένου φασισμού στις περιοχές μας. Μέσα σε λίγους μήνες (Μάρτιος του 2012) εμφανίζεται στους τοίχους της Νίκαιας η πρώτη αφίσα και η πολιτική ομάδα μπλόκο στην εξουσία συστήνεται στον κόσμο της γειτονιάς. Μετά από έξι χρόνια συλλογικής παρέμβασης και δράσης στη Νίκαια και στους δημόσιους χώρους της κινούμαστε προς την εδαφικοποίηση του εγχειρήματος μας, δημιουργώντας μία σταθερή αντιδομή συλλογικοποίησης, έκφρασης, αλληλεγγύης και σύγκρουσης, με αναρχικά αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά, την «πάροδο»
Σε μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται
από την λυσσαλέα επίθεση της κυριαρχίας ενάντια στους καταπιεσμένους άλλοτε μέσα από πολέμους, άλλοτε με την οικονομική λεηλασία περιοχών, που εξαναγκάζει ανθρώπους σε μετακινήσεις, θάνατο, εγκλεισμό….
από την ολοένα αυξανόμενη επιρροή φασιστικών μορφωμάτων σε όλο τον κόσμο που προφασίζονται την «ασφάλεια» και την «καθαρότητα», ευνοούμενα από τις «ίσες αποστάσεις» και τη «θεωρία των δύο άκρων».
από την ανάδειξη κοινωνικών αυτοματισμών εχθρικών προς την συνύπαρξη, την αλληλεγγύη και την ελευθερία (εξ’ ατομίκευση, ρατσισμός, κοινωνικός κανιβαλισμός, επίθεση στο διαφορετικό)
από την προσπάθεια γενίκευσης του αισθήματος παραίτησης, ανάθεσης και ματαιότητας, έντεχνα καλλιεργημένο από τη κυβερνώσα αριστερά και ακροδεξιά , τους σημερινούς διαχειριστές και εμπόρους της ελπίδας.
από την αδιάκοπη προσπάθεια αφομοίωσης και καταστολής των αντιστάσεων
είμαστε εδώ
σε μια γειτονιά που πλήττεται έντονα από τις επιλογές της κυριαρχίας, αποτελούμενη κυρίως από εργαζόμενους και άνεργους, ντόπιους και μετανάστες, φοιτητές και μαθητές κάθε φύλου σε μια γειτονιά όπου η αναμέτρηση του κόσμου του αγώνα και της αλληλεγγύης με τους εχθρούς της ελευθερίας έχει μνήμες, παρόν και μέλλον
Σε αυτή τη γειτονιά που ζούμε και ονειρευόμαστε, επινοούμε, κόντρα στους καιρούς
Έναν τόπο συνάντησης και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, όπου ο κάθε ένας και η κάθε μια μπορεί να εκφραστεί μακριά από στερεότυπα και κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Έναν τόπο όπου όλοι προσπαθούν ξανά και ξανά μέσα από καθημερινές πρακτικές, να επιλέγουν ελεύθερα, τους τρόπους των μοναδικών τους σχέσεων.
Έναν τόπο έμπρακτης αμφισβήτησης των κυρίαρχων προτύπων, τόπο έμπνευσης κι ελεύθερης δημιουργίας. Διαρκές στοίχημα αυτοδιαχείρισης της ζωής μας, αλλά και σύγκρουσης με κάθε μορφή εκμετάλλευσης, επιβολής και εξουσίας, είτε αυτής που μας επιβάλλεται, είτε και αυτής της οποίας είμαστε φορείς.
Έναν τόπο – πέρασμα, προς μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
Ένα ζωντανό εγχείρημα αυτοοργάνωσης, μέσα από το οποίο δημιουργούνται διέξοδοι από την βία του καθημερινού εξαναγκασμού, προς έναν κόσμο ελευθερίας της επιλογής κι άνθησης της επιθυμίας.
Ενάντια σε έναν κόσμο που μεταστρέφει τις κοινωνικές σχέσεις σε εμπορευματικές, ερχόμαστε πιο κοντά και δίνουμε συλλογικές απαντήσεις στις καθημερινές μας ανάγκες, χτίζουμε σχέσεις συνεργασίας και αλληλεγγύης μακριά από τον κόσμο των εμπορευμάτων, συλλογικοποιούμε τις αρνήσεις μας και πράττουμε με πυξίδα τη χαρά της συλλογικής κι ατομικής απελευθέρωσης.
Επιτιθόμαστε κατά μέτωπο στους -ισμούς της κυριαρχίας, που η απαρίθμησή τους και μόνο μας γεννά οργή μα και πείσμα για το γκρέμισμά τους
– φασισμός, ρατσισμός, εθνικισμός, καπιταλισμός, μιλιταρισμός, εγκλεισμός, σεξισμός και κάθε λογής νέες και παλιές μορφές εκμετάλλευσης και καταπίεσης –
Όσα κόμματα, ΜΜΕ, ΜΚΟ, θεσμοί διαμεσολάβησης, ηγεμονικές εμμονές και φιλόδοξοι αρχηγίσκοι, δεν κατάλαβαν ήδη πως νιώθουμε γι’ αυτούς, καλό θα είναι να παραμείνουν μακριά μας…
Ο χώρος θα είναι ανοιχτός για εκδηλώσεις πολιτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού χαρακτήρα (συζητήσεις, μαθήματα αυτομόρφωσης, προβολές ταινιών, συλλογικές κουζίνες, καφενεία, πάρτι )και ανοίχτος σε πρωτοβουλίες οι οποίες θα αποφασίζονται από κοινού, με βάση τις οριζόντιες ισότιμες σχέσεις και ενάντια σε ιεραρχικές δομές, ειδικούς και αυθεντίες.
Ο χώρος λειτουργεί με αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά, μακριά και ενάντια σε λογικές κατανάλωσης και αντιτίμων. Τα έξοδα θα καλύπτονται-πάντα με σεβασμό στις προσωπικές ανάγκες και δυνατότητες-απ’ την ελεύθερη συνεισφορά όλων εμάς.
Όταν οι καιροί προτάσσουν την γενικευμένη σιωπή, την ανάθεση, την παραίτηση και την λήθη εμείς συνεχίζουμε να ενισχύουμε τους όρους της συλλογικής μας αντεπίθεσης.
Το πάθος μας για ζωή, θα σαρώσει τη λύσσα τους για κυριαρχία
π (α) ρ ο δ ο ς* / αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης, αλληλεγγύης και σύγκρουσης
*Τα στενά σοκάκια στη Νίκαια που μας έφερναν και μας φέρνουν πιο κοντά, που μάθαμε και μαθαίνουμε να συλλογικοποιούμε τα παιχνίδια, τις ζωές μας, τους αγώνες και τα όνειρα μας.