ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΡΟ!
Και θα πηγαίνουμε γρηγορότερα στην δουλειά! Άλλωστε την εντατικοποίηση της εργασίας την ζούμε εδώ και καιρό. Εκτός από το να δουλεύουμε ολοένα και πιο γρήγορα, τώρα θα έχουμε επιτέλους την «ευκαιρία» (με το κατάλληλο αντίτιμο φυσικά) να πηγαίνουμε και γρηγορότερα απ’τον έναν τόπο εκμετάλλευσης στον άλλον.
Και όχι μόνο! Θα μπορούμε να φτάνουμε γρηγορότερα στα εμπoρικά κέντρα, που (ω! Τι σύμπτωση) έχουν πάντα κάποιο σταθμό του μετρό δίπλα τους. Ή για να το πούμε με άλλα λόγια, από την εργασία στην κατανάλωση, ένας σταθμός μακριά!
Και συνοδευτικά του μετρό έρχεται η αύξηση της επιτήρησης και των αποκλεισμών, με κάμερες παρακολούθησης, ηλεκτρονικά εισιτήρια που καταγράφουν διαδρομές, μπάρες, μπάτσους και ελεγκτές.
ΕΧΟΥΜΕ OPEN MALL!
Γιατί η ραγδαία υποτίμηση της ζωής μας, ένα έργο-βιτρίνα χρειαζόταν για να ανατραπεί… Ίσως εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα από μόνα τους. Η «αισθητική αναβάθμιση» της πλατείας του Αγίου Νικολάου και η διαμόρφωση «ανοιχτού εμπορικού κέντρου» στον άξονα της Π.Τσαλδάρη είναι μια καθαρά μαρκετινίστικη λογική ανάπτυξης της αγοράς, μέσα από την εικόνα και την διαφήμιση. Η υποσχόμενη τόνωση της αγοράς με «ζωντανούς» δρόμους, τα φρεσκοβαμμένα παγκάκια, τα παρτέρια και οι ταμπέλες, δεν είναι τίποτα άλλο από την διεύρυνση της επικρατούσας κουλτούρας της αποστείρωσης και της κατανάλωσης. Είναι η υλική απόδειξη στον δημόσιο χώρο ότι οι επενδύσεις που οι δεξιοί και αριστεροί έμποροι ελπίδας ευαγγελίζονται, είναι το άλλο όνομα της εκμετάλλευσης των από κάτω. Είτε ως εργαζόμενοι είτε ως καταναλωτές.
ΝΑΙ, ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
Όταν θα δούμε τις τιμές των ενοικίων των σπιτιών που κατοικούμε να αυξάνονται κατακόρυφα, όταν η αξία της γης στους δρόμους γύρω από τον σταθμό αυξηθεί απαγορευτικά και εκτοπίσει τους ανθρώπους που σήμερα ζουν και εργάζονται εκεί (είτε είναι ντόπιοι, είτε είναι μετανάστες), όταν δούμε τις θέσεις εργασίας να αυξάνουν παράλληλα με την υποτίμηση των ζωών μας (μέσα από την επισφαλή κακοπληρωμένη/απλήρωτη εργασία, τα ελαστικά, εξαντλητικά ωράρια και τα εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες) τότε θα καταλάβουμε ότι η «ανάπτυξη-που-έρχεται», έρχεται καταπάνω μας και δεν είναι παρά η άλλη όψη της κρίσης.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ